Αυτή τη φορά δεν θέλω να δείξω καμία εικόνα .Δεν θέλω να προσθέσω κανένα όνομα ούτε περιοχή. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να γράψω .Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα κάθε μέρα κάτω απο την σηκωμένη μας μύτη και ούτε που το παίρνουμε πρέφα.Σκεφτόμαστε..σκέφτομαι φαντάσματα του παρελθόντος να με στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα και από εκεί που είσαι μόνος ανάμεσα στα παπλώματα σου ,νομίζεις ότι σε κυνηγάνε και τρέχεις να κρυφτείς.Αναλώνεσαι χωρίς λόγο.Για κανένα λόγο.Γιατί?.. Και ξαφνικά μια σπίθα. Και ξαφνικά άνοιξες για λίγο τα μάτια σου και είδες επιτέλους κάτι .Είδες κάτι που τα φαντάσματα είναι τώρα πια πουά σεντόνια.Πουά ήταν απο την αρχή..
Άννα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Poly kalo.Kai an kapoios mporei na kanei ta fadasmata "poua sedonia" einai mono o eaytos tou kathenos.Oute gnwstoi oute filoi oute oikogeneia kai oute oi kales protheseis olwn aftwn. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήKati to opoio mou fernei sto myalo mia frash:
"Each has his past shut in him like the leaves of a book known to him by heart and his friends can only read the title." ~Virginia Woolf
:)
Σιγουρα μονο εμεις οι ιδιοι εχουμε την ικανοτητα να το κανουμε αυτο ..οι άλλοι το καλύτερο που μπορουν να κανουν ειναι να μας δωσουν μια ωθηση ..τπτ παραπανω . :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστο
ΑπάντησηΔιαγραφή